Annelie Baten
Prentenboek
Iedere dag zag Annelie Baten kleine kinderen, dreumesen en peuters spelen. Ze was namelijk werkzaam bij Kinderdagverblijf De Pompoen. Nadat ze hier afscheid had genomen, zocht ze naar een passend afscheidscadeautje. Ze maakte een aquarel van de plek waar ze werkte. Deze aquarel is het begin van haar prentenboek "Dit is mijn pompoen". Ben je benieuwd hoe het verhaal verder gaat? Lees dan door!
Af en toe komt er iets om de hoek kijken wat mij roept: teken mij, teken mij!
Wat is de aanleiding van het maken van het prentenboek "Dit is mijn pompoen"?
Een prentenboek maken was een idee wat zo nu en dan om de hoek kwam kijken. Zelf de tekeningen maken en de tekst schrijven, het leek me heerlijk! En zoals dat hoort met plannen en dromen, blijven het vaak gezellige plannen en dromen waar je zo af en toe over mijmert op een leeg momentje in de zon. Tenzij er zich een soort kans voordoet.
Vorige zomer lag die kans er ineens. Ik nam afscheid op mijn werk. Ik zocht naar een passend afscheidscadeautje voor mijn collega’s. Ik maakte een grote aquarel van ongeveer 50x70 en ik zocht er bij de kringloop een mooie houten lijst bij.
Die aquarel is een vertelplaat. En terwijl ik eraan werkte, wist ik dat ik er ook een prentenboek van wilde maken. Ik zocht de stukken van de aquarel uit die het verhaal van een dag op De Pompoen zouden vertellen. Ik fotografeerde ze, bewerkte ze en maakte er een klein stukje tekst bij. Dit deed ik op rijm, een beetje zingend, met een grapje of knipoog.
Wat waren de vervolgstappen?
Van de aquarel maakte ik een prentenboek en printte er een aantal voor vrienden, mijn kinderen en voor De Pompoen. Toen rolde het verder. Misschien iets voor de ouders van de kinderen op De Pompoen? Ja, leuk! Maar dan liever een echt boek, gebonden, een tekstje op de achterkant en de titel op de rug! De tweede serie van twintig liet ik dit keer bij Fotofabriek drukken. Al doende kwam ik er achter hoe ik het precies wilde voor wat betreft kaft, lay-out, plek op de pagina, lettergrote, overgang van de illustratie naar het wit van de bladzijde. Ik ben erg tevreden met het resultaat.
Hoe kwam je op het idee om een pompoen centraal te stellen in het boek?
De aquarel is mijn verbeelding van de plek waar ik werkte: Kinderdagverblijf De Pompoen. In een grote groene haag ga je door een houten poort en kom je in de tuin van De Pompoen. Daar zie je kinderen op fietsjes, met een kruiwagen, een ren met kippen, een appelboom, een tuintje met aardbeitjes en pompoenen, een speelkleed met de allerkleinsten, een grote zandbak onder de koele bladeren van een boom en een houten huisje.
Welke hulpmiddelen en werkwijze gebruik je bij het maken van een prentenboek?
Eerst maak ik een aantal schetsen in potlood. Zo kom ik tot een compositie. Daarna zoek ik vrolijke kleuren bij elkaar en maak een palet met de aquarelverf. Als laatste breng ik accenten aan met een fineliner. Wanneer ik een tweede prentenboek zal maken, ben ik al heel wat ervaring rijker. Sommige dingen bevielen meteen goed en sommige dingen doe ik zeker anders.
Wat was je favoriete prentenboek toen je klein was, en waarom?
Uit mijn eigen kindertijd herinner ik me dat mijn vader “Het sleutelkruid” van
Paul Biegel voorlas. Mijn moeder had een heel mooi versjesboek met prachtige zachte tekeningen. Als ik het me goed herinner heet het “Kindje ben je blij?”
Een aantal versjes ken ik nog uit mijn hoofd!
Op de rand van de zandbak, want daar zitten juffies immers, mijmerde ik over de tekening van een volgende jarige
Waar haal je je inspiratie vandaan voor het maken van een prentenboek?
Mijn inspiratie zijn de kleine kinderen, dreumesen en peuters die ik iedere dag zag spelen. Een jaar of zes geleden begon ik met het tekenen. Wanneer de peuters vier jaar werden en naar de kleuterklas zouden gaan, maakte ik voor hen een map met daarin hun tekeningen en schilderwerk. Op de buitenkant van de map maakte ik een tekening voor hen. Op de rand van de zandbak, want daar zitten juffies immers, mijmerde ik over de tekening voor een volgende jarige.
Heb je nog tips voor mensen die ook een prentenboek in beeld willen brengen?
Mijn eerste tip is om veel te experimenteren. Als ik nog eens een prentenboek maak dan geef ik mezelf veel tijd om te schetsen en te experimenteren met materiaal en perspectief.
Als tweede tip: volg een cursus illustreren. Dat is super inspirerend en vooral leuk!
Tot slot: ben je nog van plan nog een prentenboek te maken in de toekomst?
De spannendste vraag voor het laatst! Of ik nog een boek ga maken, lijkt een beetje op hoe ik begonnen ben. Af en toe komt er iets om de hoek kijken dat mij roept: teken mij, teken mij!