Louis Ettema

New York was de eerste grote stedentrip buiten Europa en leverde een groot aantal foto’s op. Ik had zelf twee camera’s mee en een mobiel. Hierbij kwamen nog de foto’s van de mobieltjes van mijn drie medereizigers. Jaren geleden leek de overschakeling van analoge naar digitale fotografie mij een uitkomst: nooit meer achterlopen met het inplakken van foto’s.

Echter, digitalisering leidt er toe dat je van bijzondere gebeurtenissen te veel foto’s hebt gemaakt en deze niet snel meer terugkijkt. Zonde lijkt me! Iets tastbaars in de vorm van een fotoboek vind ik dan een mooi alternatief. Dat dwingt je ook om een goede selectie te maken en zo je “highlights” te markeren. Je kunt daarnaast altijd nog je digitale archief in. New York heeft me meer gegrepen dan ik van tevoren had gedacht. Een extra reden om daar nog eens op terug te kunnen kijken in de vorm van een fotoboek.

In het fotoboek zitten inderdaad de nodige uurtjes. Het maken op zich vind ik altijd leuk werk, ondanks dat dit veel tijd kost. Echter, de meeste tijd zit bij mij altijd in de voorbereiding; de foto’s selecteren en bewerken.

Hoe lang ben ik bezig geweest in totaal? Moeilijk te zeggen, maar over het algemeen toch zeker enkele dagen. Zoals ik al eerder aangaf kwamen de foto’s van twee camera’s en vier mobieltjes. Dat leverde in totaal iets van 1500 foto’s op.  Dit was nog niet zo’n probleem geweest als het tijdsverschil geen rol had gespeeld. Een goede leer voor een volgende keer; zorg dat van alle apparaten waarmee je foto’s maakt, de klok gelijk staat. Ik houd er namelijk nogal van om foto’s chronologisch in een fotoboek te zetten. Dit heeft me veel tijd gekost; de juiste foto’s bij elkaar krijgen op dezelfde dag. Door het tijdsverschil leek het bijvoorbeeld ineens alsof we om 4 uur ’s ochtends in de kroeg zaten. Maar het was de moeite waard en de familie is me dankbaar.

Bij een fotoboek probeer ik altijd een soort totaaloverzicht te krijgen van het onderwerp. Om te voorkomen dat een fotoboek niet een soort plakboek wordt, probeer ik wel het gebruik van andere dingen te beperken. Maar de tickets bijvoorbeeld horen wel een beetje bij een reisoverzicht en zodoende ben ik op het idee gekomen.

Daarnaast vind ik een witte of gekleurde achtergrond in een fotoboek niet altijd mooi. Dit probeer ik op te heffen door een afbeelding met een bepaalde transparantie als achtergrond te gebruiken. Hiermee breng je een pagina tot leven en je hebt gelijk een extra herinnering. Ik ben nogal fan van metro’s. Het netwerk van New York vond ik daarom genieten! Dit wil ik dan op een of andere manier toch opnemen in het fotoboek. Net zoals ik het uitzicht vanaf de Empire State Building als transparante achtergrond heb gebruikt, zo heb ik dit ook gedaan met een kaart van de metrolijnen van New York”.

Voor de mensen die binnenkort naar New York gaan, zou ik sowieso de watertaxi over de Hudson aanbevelen of de East River Ferry. Vanaf het water heb je toch wel erg mooie uitzichten. In New York zelf vind ik de High Line een echte aanrader; kilometers lopen over een fantastisch mooi aangelegd traject boven de straten van New York. Wat ook erg mooi is, is om vanaf de overkant van East River (met de metro uiteraard) terug te lopen naar Manhattan over The Brooklyn Bridge (bij voorkeur bij zonsopgang). Als laatste zou ik kunnen aanraden om te gaan eten bij Fette Sau in Williamsburg of bij Nolita’s in Little Italy.